Ik heb een grondige hekel aan spuwen.
Jakkes ! Slijmerige spuw, ik word er misselijk van. Degoutant, te bannen, onvergeeflijk gedrag is het.
Vanmorgen hoorde ik het nog in de wachtzaal : terwijl ik oogdruppels aan het inbrengen was bij een patiënt, was een oudere vent met een vreselijk keelgeschraap het diepste uit zijn neus- en keelholte aan het halen.
Vervolgens deponeerde hij zijn geproduceerde kwak ongegeneerd in een opgediepte zakkendoek. Splatsj. En dat in een overvolle wachtzaal !
Ik weet niet welk gevoel dat bij u opwekt, maar mijn maag hangt dan plots in mijn keel.
Op weg naar huis met de fiets gebeurde nog eens hetzelfde op straat : een vent spuwde een gele fluim vlak voor de wielen van mijn fiets. Mijn gezicht stond onmiddellijk op donder en bliksem, twee keer in 1 dag met dergelijk afgrijselijk machogedrag geconfronteerd worden, is me echt te veel. Ik heb het alleen nog maar mannen zien doen, het lijkt wel een sport. Ik heb veel goesting om de volgende keer mijn maaginhoud voor hun voeten leeg te maken. Dan zullen ze eens weten wat het is om met hun drek geconfronteerd te worden !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
sorry maar op wedstrijden en training moet ik m'n spuugoverschot toch ook wel kwijt hoor en dan heb ik geen zakdoek van doen. Ik bespaar u nog de verhalen over het snuiten der neus zonder zakdoek. Dit eveneens uitsluitend op wedstrijd en training.
Duvelman,
Natuurlijk is het niet evident om uw lichaamssecreten kwijt te geraken al ze ergens zitten te borrelen, je aan het trappen bent en er net op dat moment natuurlijk van alles begint te lopen...
In de sport is dit tolereerbaar, maar -ik blijf er bij - niet echt appetijtelijk. Moest ge in de wachtzaal naast dat betrokken specimen gezeten hebben, ik verzeker u dat uw wenkbrauwen zéér raar gefronst zouden hebben...
Een reactie posten