In New York kochten we ooit dit woordenboekje. 'Just enough Dutch. How to get by and be easily understoond.' Ik MOEST het gewoon hebben. Het is een piepklein vreselijk slecht vertaalwoordenboekje Engels-Nederlands voor Amerikanen. Ik herinner me dat ik werkelijk stond te bulderen van het lachen tussen de rekken en de verkoopster me maar vreemd aankeek toen ik maar niet uit mijn slappe lach geraakte aan de kassa. Geniet mee van enkele schitterende passages.
Geweldig. Her-wel-dik
Langzamer zeggen. Lung-zah-mer ze-ken.
Hoe heet U ? Hoo hate oo ?
Ik heb twee dochters. Ik hep tway dokters.
Bent u een Belg ? Bent oo Belk ?
In het zuiden. In et zo-ee-den.
Het spijt me dat ik laat ben. Et spate mer dut ik laht ben.
Het vliegveld. Et veel-velt.
Het strand. Et strunt.
Utrecht. Oo-trekt.
Een bakker. En bukker.
Een tandarts. En tunt-arts.
Een garage. En hah-rah-zher.
Een ziekenhuis. En zeeken-ho-ees.
Een nachtclub. En nukt cloop.
Een stuk zeep. En stook zape.
Een asbak. En us-buk.
Een taxi. En tuksee.
Vuilnisbakken. Vo-eel-nis-bukken.
Koelkast. Kool-kust.
Afwasmiddel. Ufwus-middel.
Maandag. Mahn-duk.Zeer tandvlees. Zair tunt-vlays.
Veiligheidsspelden. Vey-lik-hates-spelden.
Tanpasta. Tunt-pus-tah.
Een strandbal. En Strunt-bul.
Een kurketrekker. En ker-ker-trekker.
Twee rollen beschuit. Tway rollen ber-sko-eet.
Champignonsla. Chum-peen-yon-slah.
Sinaasappels. See-nahs-uppels.
Ik heb pijn in mijn rug. Ik hep pain in mane rerk.
De prijs per dag. Der preys pair duk.
4 opmerkingen:
Ollie denkt dat Pris Filip of Laurent de tipgevers waren voor de vertaling , geweldig Kip , heel veel gelachen.
doet me aan een sketch uit Monty Pyton denken. Hadden ze ook een heel slecht woordenboek. Jammer dat ik de titel van die sketch niet meer weet.
Nu begrijp ik waarom die Amerikanen hier gewoon Engels spreken. Als ze al moeite zouden doen om 'dit' Nederlands te praten begrijpt toch niemand er een snars van.
Een reactie posten