(De laatste dagen zijn er wereldwijd problemen bij blogger en gaat het posten van afbeeldingen niet. Bijgevolg schrijven we dan maar een niet gedocumenteerd stukje proza over vogelen)
De lente staat niet meer voor de deur maar heft ze af en toe al eens uit haar hengsels.
Als Elsbabbel een bulldozer had, beukte ze het hele geval in want ze kijkt halsreikender uit naar het moment dat ze weer volop buiten kan leven dan de reiger aan de rand van het zwembad van de achterburen. Het arme beest is het noorden-westen-zuiden en oosten kwijt gezien het dat zwembad blijkbaar verwart met een vijver.
Het wordt echt tijd dat de lente grote happen neemt uit het grimgrijze wolkendek om vervolgens Elsbabbels pigmentfabriekje weer uit zijn winterslaap te wekken.
Bye bye donkere dagen, het is welletjes geweest, Elsbabbel is een kind van het licht.
Ze vindt het geweldig dat groene knoppen, stengels, sprieten en pieten allerlei door de grauwe winterhumus priemen.
De natuur is volop bezig met een serieuze vruchtbaarheidsopstoot en het resultaat daarvan ontpopt zich ten volle in de grote berk vlak aan de ruit van de living.
Een koppel houtduifjes hebben er zich tortelend genesteld. Moeder broedt. Wij kijken mee. Vanuit Lowie’s kamer kunnen we voyeuristisch recht in het rommelige nest kijken en hebben we bijgevolg onze privĂ©-Big Brother ten huize Elsbabbel !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
De Lente ?
Ik denk dat ze weldra zal komen : mijn vrouw en mijn kat zijn allebei krols.
Een reactie posten