DE BAAS IN HUIS

Wie is hier de baas in huis denk je ?
.
.
.
.
.
Mis poes !
Het zijn Miss Poes en Missie Poes.
Elsbabbel is de bezitster van twee kattige exemplaren.
De oudste, Poenk, arriveerde hier op een dag. Boenk !
Ze was gekwetst en de kids ontfermden zich over de harige witte bol.
“Lief, he ! Mogen we haar houden, moesie ? Toeeeeeeeeee !”
2 Nesten en 5 kittens later hebben we haar nog steeds.
Alle kittens vonden een onderkomen, behalve ééntje dat we zelf hielden : prinses Batje.
Een kat die in Roeselare woont en geboren wordt tijdens de batjes kan je immers moeilijk ‘Werchter’ gaan noemen.

Tot voor kort hadden we ook een kater : Snow. Hij kwam hier op een gure, ijskoude winternacht helemaal ondergesneeuwd aangewaaid en ook dit wezentje werd liefdevol opgevangen in onze ark van Noah.
Snow was echter een hele heer, een gentleman-cat. Hij was erg gemeend dankbaar en had geen streken. Het is de enige vent waarvan ik ooit geduld heb dat hij de vers gedweilde vloer met natte poten betrad. Een nachtelijke uitstap en een onzachte kennismaking met een auto maakten echter een einde aan het leven van deze mister perfect.

Dus zitten we nog met de twee madammen die hier nogal de plak zwaaien. Het is immers bekend : een hond heeft een baas, een kat heeft bedienden.
Honger ? Gij zult niet rusten vooraleer ik mijn brokken krijg.
Restjes ? Wat denken ze hier wel. Een kat van mijn standing eet alleen haute cuisine. Whiskas heet dat. Al de rest, daar haal ik mijn bevallig katteneusje voor op.
Buiten ? Gewoon de miauwtoon wat hoger aanzwengelen en zie eens hoe volgzaam mijn baasjes zijn.
Binnen ? Als ’t niet rap genoeg gaat, krab ik gewoon de silicone uit het raam.
Koud ? Hààààà, mijn lievelingsplek is de kousenbak van Charlotte of de ondergoedlade van mijn bazin.
Haar teveel ? Gewoon effe wrijven tegen de zetel of frotten langs de benen van de baas. Batje en ik maken er een wedstrijdje van.
Dorst ? Bwa ! Melk ! Da’s voor mietjespoezen. Ik drink liever de bokaal van de goudvis leeg.
Spelen ? Zeg maar waar en hoe ! ’t Is hier een paradijs en ze hebben juist een verse wc-rol opgehangen.
Cadeautje ? Ja zeg, ik breng regelmatig een muis meer naar huis maar daar zijn ze niet zo happy mee. Die keer van dat roodborstje was de bazin nogal razend. Ik had hem nochtans half levend bezorgd. En, oei, dat verhaal met die houtduif…Ze hadden het alleen maar over het kot dat vol pluimen lag, we kregen niet eens een schouderklopje voor onze spectaculaire jachttechnieken.
Knuffelen ? Ho maar, alleen als IK zin heb.
Boos ? Mij kun je NIKS maken. Probeer me maar eens te pakken…

Een gouden raad als je een kat in huis neemt : noem hem of haar nooit THE BOSS.