Tyra de Masaikrijger

Dit is hem, Tyra, de ranke, gespierd, goedlachse Masaikrijger. Een vat vol humor. Hagelwitte tanden. Trots. Erg vriendelijk en easygoing.
Ik werd enorm geboeid door hem, zijn verhaal en de littekens op zijn benen die een stille getuige zijn van het woeste leven op de Masai Mara.

We hebben heel wat afgelachen met deze man en zijn grappige opmerkingen. Ik heb hem echt een spreekwoordelijk struisvogelei uit zijn gat gevraagd over zijn leven en dat van zijn volk. Hieronder vind je dan ook enkele flarden gesprekken.

"Welke rare dingen heb je daar aan je voeten ?"
"Sandalen die ik zelf gemaakt heb van autobanden".

"Wat hangt daar aan je kleren ?"
"Oh, mijn zwaard en een houten knuppel om een leeuw de kop in te slaan. Ik heb ook een lange speer. En een GSM !".

"Tyra, hou oud ben je eigenlijk ?"
"Ik weet het niet"?
"Hoe kan dan nu?"
"Neen, echt, ik weet het niet".
"Maar hoe kom je dan aan een rijbewijs ?"
"Oh, niemand weet hier wanneer hij geboren is, ze schrijven altijd 1 januari van een jaar dat ze uit hun duim zuigen..."

"Heb je een vrouw ?"
"Ja".
"Maar ik ben op zoek naar een tweede".
(Polygamie is heel gewoon bij de Masai)

"Heb je kinderen ?"
"Oh ja, 3".
"Hoe oud zijn ze ?"
"Geen flauw idee. (Bulderlacht) Ik weet dat de welpen van de cheetah 2 weken zijn maar ik ken de leeftijd van mijn eigen kinderen niet !"

"Waar woon je?"
"In een hut gemaakt van modder en koeienstront. Deze is omringd door takken met scherpe doornen om de roofdieren buiten te houden."
"Woon je dan bij jouw vrouw ?"
"Neen, elke vrouw heeft een aparte hut. (Kijkt schalks )Als ik haar bezoek plant ik mijn speer voor de hut en dan weet iedereen dat ze ons niet mogen storen..."

"Heb je al een leeuw gedood ?"
"Ja, maar nu is het verboden".
"Zou je het nog doen".
(Vastberaden) "Zonder twijfel, als hij mijn dorp aanvalt".

Frank noemt me altijd kip. Dit is Tyra opgevallen.
"Wat wil kip zeggen".
"Chicken".
Alweer gebulderlach. "So he calls you chicken ???"
"Yes".
"Welke troetelnaam mogen wij jou geven, Tyra ?"
"Koe".
"Watte ?"
"Jaja, koe, dat is de grootste eer voor een Masai ?"

"Tyra, heb jij stress ?"
"Stress ? No no no".
"Echt nooit ?"
"Alleen als 1 van mijn koeien ziek is".

"Wat doen jullie met de overledenen, ik zie hier nergens een begraafplaats".
"We slachten een geit en wrijven de overledene in met het vet en bloed. Daarna leggen we de dode in de savanne waar hij opgegeten wordt door de hyenas".
Slik ! "Euh, echt ?"
"Ja, we leven één met de natuur die ons zoveel gegeven heeft. Dit is onze manier om eens iets terug te geven".

"Waarom zijn jullie vrouwen kaal en hebben de mannen lang haar".
"Oh, ja dat is net omgekeerd bij de blanken. Wij, Masai, vinden onszelf erg mooi en het lange haar benadrukt dat nog eens".

"Wat eten jullie ?"
"Geit. Mais. We tappen bloed af van de koeien dat we mengen met melk om te drinken."
"Eten jullie dan geen koeienvlees ?"
"No way ! That's not done ! Onze koeien zijn ons grootste bezit, hoe meer je er hebt, hoe meer aanzien je krijgt. Alleen voor een héél speciale gelegenheid wordt er eentje geslacht".
"En vis ?"
"Nooit. De schubben en hun bewegingen doen ons denken aan slangen."

"Wat is je lievelingsdier op de Masai Mara ?"
"De Cheetah. Die is prachtig en hij eet mijn koeien niet op !"

"Tyra, als ik je meeneem naar de stad, zou je er de weg vinden ?"
"No way, ik ben bang van die grote gebouwen".
"Maar hier op de savanne vind je zelfs 's nachts je weg ?"
"Jazeker, je mag mij overal achterlaten. Jullie zijn de Masai van de stad, ik ben de Masai van de savanne".

Als we leeuwen zien, draai ik het raampje van de auto vlug dicht. Tyra vindt dit uiterst grappig.
"Je moet echt niet bang zijn van een Masai leeuw, ze hebben hier eten genoeg. Het buffet loopt hier echt elke dag voor hun voeten."
"Ik geloof je niet".
"Neen, echt, als je zou uitstappen, loopt hij gewoon weg."
"Echt ?"
"Heel zeker, maar als je hem daarna zou achtervolgen, zal hij dan wel tonen wie hier de baas is !"

"Tyra, zouden wij hier kunnen leven ?"
"Nooit. Je moet hier geboren worden".
"Echt niet ?"
"No way. Er heeft hier ooit een blanke vrouw gewoond die met een Masaikrijger getrouwd was, maar dat is niet goed afgelopen..."
(Dit klopt. Carola was een jonge Zwitserse vrouw die op reis hopeloos verliefd werd op Lemalian, een Masaikrijger. Dit waargebeurde verhaal werd ook verfilmd : De witte Masai).

"Mogen we een foto nemen van jouw vrouw en kinderen ?"
"Néén ! Alleen met mijn beste stier wil ik op de foto !!"