SCHOTLAND. DAG 2.

Edinburgh

Het mag gezegd worden : we waren nog nooit zo onvoorbereid op reis vertrokken. Halsoverkopper kon het bijna niet. De stille bewijzen ervan waren de Schwungpasjes en -kleren die 1 week later nog onberoerd op de keukentafel lagen...

We hadden het dan ook helemaal niet gepland om Edinburgh nog even mee te pikken en toch hebben we het gedaan, omwille van het historische dat de hoofdstad te bieden heeft.

De Schotten noemen de stad liefkozend 'het Athene van het Noorden' omdat vanaf een heuvel een imitatie-Akropolis op de stad neerkijkt en veel 19de-eeuwse huizen met Corintische zuilen zijn versierd.
Hmmm, ze overdrijven toch wel een beetje.
Opnieuw laten we ons volledig verzwelgen door een boeiende en contrastrijke stad met een rijk cultureel leven.

De pubs hebben er opvallende namen : Bad Ass Pub, The end of the world.... Wij vinden echter vakkundig onze weg naar het Hard Rock Café in George Street waar we alweer kennismaken met uiterst gastvrije Schotten die razend benieuwd zijn waar we vandaan komen.

In de vroege namiddag verlaten we wat later zal blijken als 'de bewoonde wereld' en trekken naar het Noorden. We zijn van plan een stevig eind door te rijden tot een stuk in de namiddag. Het stadslandschap gaat al heel snel over in sappig landelijk groen, met hagen en rotsmuurtjes. Huizen en landschap lijken opvallend goed op taferelen uit de Harry Potter-fims en ik ga me dan ook steeds meer als Hermelien Griffel voelen...

Onderweg houden we halt aan een dam met 'zalmtrap'. Een ingenieus trapsgewijs systeem zorgt ervoor dat duizenden zalmen omhoog kunnen zwemmen via waterbakken. Door een glazen wand kun je de zalmen zien. Een kwestie van geluk hebben, natuurlijk ! Wij hebben er geen ééntje opgemerkt. 't Zal wel 't seizoen niet zijn, zeker ??

Blair Castle wordt de volgende stop. Het is met zijn witte muren,die fel afsteken tegen het groen, niet echt het prototype van een ruw Schots kasteel maar het is wel het meest bezochte. De eigenaar, de hertog van Atholl, is de enige Britse burger die het recht heeft er een privé-militie op na te houden : the Atoll Highlanders. Dit voorrecht werd toegekend door koningin Victoria, die verrukt was over haar herstel aldaar.

Blair Castle

In de streek van Aviemore landen we uiteindelijk in 'Boat of Garten' waar we aankloppen in de B&B 'Froach Lodge'.
Of ze nog een bed voor ons hebben ?
Of course and a cup of tea an a piece of cake too !
Andrew en Rebecca ontvangen ons zeer gastvrij : hij is berggids en zij zal 's avonds met verse zalm, heerlijk gekruide rijst en gestoomde groenten nog bewijzen dat ze een prima kok is.

Onze medegasten komen uit Londen, India en Zwitserland. Ze verblijven hier meerdere dagen om met Andrew dagelijks de bergen in te trekken. We verbroederen na het avondmaal in de pub die een annex van een klein hotelletje blijkt te zijn. Wat heerlijk, al die nationaliteiten samen. Waarom kan dat toch niet altijd en overal ??