SCHOTLAND. DAG 5.

Plockton bij valavond

"Did you have a good sleep ?" vraagt onze gastheer, de langoustinevisser, 's morgens.
Nou en of ! Hoe kan dat ook anders in een kraaknette Holly Hobbie-kamer met zicht op de baai waar de stilte enkel doorbroken wordt door enkele schreeuwende meeuwen
"I have some fish for breakfast for you".
Zelfgerookte witvis heeft onze baardige vriend als ontbijt gebakken en wij smikkelen alles heel smakelijk naar binnen.

Plockton heeft werkelijk onze harten gestolen. Ik wil hier absoluut nog een halve dag blijven. Mijn loederig oog heeft een heel klein vissersbootje bespeurd in het haventje. Het bootje vaart uit wanneer tij en weer het toelaten en de kapitein biedt de geïntersseerde enkeling een zoektocht naar zeehonden aan. Laten de zeehonden het afweten ? Geld terug !

De goedlachse captain is nog uit het echte goede zeehout gesneden. Hij is heel grappig en ik heb zo'n stil vermoeden dat de nodige voorraad whisky aan boord daar wel voor iets tussen kan zitten.











De whiskyvoorraad van the captain

Hij belooft ons op zoek te gaan tot we zeehonden zullen spotten, al weet hij vooraf nooit waar ze zullen vertoeven. Als we echt heel veel geluk hebben, komen we misschien ook wel de plaatselijke zeeotter tegen, hij werd die ochtend nog gezien op de pier. But you need some luck !

Het is zalig vertoeven op het bootje in het gezelschap van de kapitein. Ik stel hem heel wat vragen ivm de zeehonden, die hij allemaal enthousiast beantwoordt, zijn blik niet afwendend van de vele rotseilandjes die we voorbij varen !
Okay ! Seen them !
Seen what ?
Seals !
Zijn geoefend oog heeft zeehonden opgemerkt. Voor mij lijken ze grote keien op de oevers van een eilandje, maar als hij voorzichtig dichterbij vaart, ontwaren we inderdaad deze prachtige dieren. Ze kijken rustig op en ééntje lijkt wel te wuiven als we voorbij varen.


Zeehonden.
Klik op de foto voor een grotere weergave.



Kort na de middag verlaten we dit schitterende oord na eerst plechtig beloofd te hebben zeker en vast terug te komen.

De betoverende landschappen doorsnijdend, houden we even halt bij Eilean Donan Castel. Deze dertiende eeuwse burcht werd opgetrokken om Scandinavische piraten de toegang tot een loch te beletten en staat - alweer - op een schilderachtige plek. De burcht was het decor voor de film Highlander en ook de regisseur van de Bondfilm 'The world is not enough', koos deze burcht als hoofdkwartier.

Het schitterende Eilean Donan Castle.

Via Spean Bridge en een ommetje naar de Cia-Aig Falls, een waterval die werd gebruikt als decor voor een scène in de film 'Rob Roy', arriveren we 's avonds in Banavie. Miss Ross ontvangt ons allerhartelijkst in haar B&B die uitkijkt op de Ben Nevis, de hoogste berg van Schotland. De berg lonkt naar ons en we kruipen vroeg onder de wol om topfit te zijn voor een stevige bergwandeling morgenvroeg.