Het is zover.
De mamaweek zit er bijna op, mijn 10 dagen durende zoonloze sabbat loopt ten einde. Ik heb alvast de vlag buiten gehangen.
Dat deden ze 176 jaar geleden ook toen ons aller dierbare Leopold I van zijn paard sprong om met een lange Franse speech te zeggen dat het hem een grote eer was om gekozen te worden als koning der Belgen en dat hij zijn best zou doen om deze taak naar eer en geweten en best vermogen te volbrengen.
"En voor de Vlamingen la même sause", voegde hij eraan toe.
Wel, om 16 uur springt mijn jong geweld van de trein. Fluitend, met hun plunjezak vol zoete kampherinneringen en vooral véél vuile was, vrees ik...
Er is geen ontsnappen aan. Tenzij ik me misschien zou verkleden als een bloemkool en in het vriesvak ga liggen. Hmm, nog niet zo'n slecht idee met deze tropische temperaturen....
1 opmerking:
geniet van je laatste rustige momenten. Zet je op het terras, schenk je een goede aperitief in en laat Madness luid door de boxen weerklinken
Een reactie posten