Toen ik gisterenavond afgepeigerd en compleet bezweet van mijn werk-zonder-airco thuiskwam, trof ik jongste zoon aan met een big big smile. Zo ééntje van zijn ene oor naar zijn andere.
Hij had zijn spaarpot uitgekieperd en was naar het krantenwinkeltje geweest. Fier toonde hij mij zijn trofee : een zak met 100 waterballonnen.
Dochter stormde naar beneden.
"Mam ! Oef ! Ge zijt daar ! 't Is hier niet te doen met Lowie ! Er hangt zelfs een waterballonnenlijk aan mijn venster boven !"
"Zus, zus, relax, 't is snikheet, allez meid, een beetje afkoeling kan toch geen kwaad ?"
"Mam ! 't Is al zijn DERDE zak vandaag !"
en
"Hij heeft er zelfs eentje gemikt in een cabriolet ! De auto is gestopt, op zoek naar de dader maar Lowie zat tussen de struiken."
I love him, that son of mine...
2 opmerkingen:
Oef, eindelijk weet ik wie die waterballon in mijn cabrio gooide.
Sarah
Oil & Vinegar
haha killer van je zoon
Een reactie posten