COWGIRL

THIS IS REALLY ME !

Als ik rond me kijk, zie ik dat we goed verkeerd bezig zijn.

Teveel stress, teveel eten, teveel verkeer, teveel tv, teveel werk, teveel papier, teveel baksteen. Teveel van alles.

Baja, ik loop mooi mee in de pas. Ik ben namelijk een cameleon en kan me bewegen in alle gelederen van de maatschappij. Maar dit is hoegenaamd niet altijd naar mijn zin.

Ik ben namelijk een cowgirl. Vivid, rebels, strongminded and free-thinking. Dat is mijn echte ziel. Altijd al geweest.

Als kind mocht ik niet bij de Chiro wegens te straatventerig, evenmin mocht ik drummen (allez, ge zijt een méisje !) en mocht ik niet in de journalistiek (véél te gevaarlijk). Paardrijden dan ? (zijdezot ! een parkiet krijg je voor op jouw kamer). Dus werd het ballet, piano, een parkiet en 'gewoon' talen leren. Niks spannends.

Dus.

Hoewel ik er niet in geloof, maar als ik na mijn dood terug op deze planeet geprojecteerd word, laat me dan asjeblieft een cowgirl zijn.

Als kind zou ik 'kalfjeworstelen' en 'slangpakken'. Later zou ik het nooit halen tijdens de bullriding van de mannen maar ik zou scherper schieten en beter met de lasso gooien wegens veel harder getraind. Ze denken toch niet dat ik me laat doen, zeker ! Honderden blauwe plekken, verstuikingen en schaafwonden zouden hieraan vooraf gaan. Ook in het hekkens en poorten timmeren ben ik hun gelijke.

Ik zou dagen vermist zijn als de kudde moet 'werpen' want dan slaap ik tussen de drachtige koeien. Bij de stieren blijf ik wel weg tenzij het is om een ferm brandteken in hun billen te planten. Ik ken elke overlevingstechniek en ieder wezen dat ook maar ademt. Ik eet slang, cactus en drink uit dezelfde put als mijn paard 'Schwung'.

Uren kan ik rondhangen in de natuur, sterren kijken, beken volgen. Ik heb heel wat vrienden in de plaatselijke bruine kroeg en we schuimen de streek te paard af als er een rockconcert in de buurt is.

Later val ik waarschijnlijk voor een Marlboro-vent die misschien een beetje ouder en heel wat rustiger is dan ikzelf. In ons houten huis kom ik tot rust of toch nooit helemaal want 's avonds op de veranda zit ik te schrijven. Als onze vier koters onder zeil liggen. Mijn favoriete plekje is mijn zinken badkuip die in het midden van de weide staat, tussen het vee.

En dan zegt de oudste dochter op een dag : "Jezus ! Why am I born here, in the middle of nowhere, smelling nothing but horseshit. I want to be an Parrrrrrrrrisienne !" Dan sus ik haar : "Maybe in your next life, honey. Keep dreaming !"

Et voila, l'histoire se répète...

Als voorwerp zou ik best een drumstel willen zijn (ik denk eigenlijk dat er één in mij kop en in mijn heupen zit). Mijn voorkeur om als dier te reïncarneren gaat absoluut met grote voorsprong naar een otter. Als fauna kort leven graag een zonnebloem (mijn kopke wil altijd gezoend worden door de zon) of als fauna lang leven een baobab (schitterende boom !) Le captain Cousteau of een Australische flying nurse komen ook in aanmerking.

A cowgirl I am, sugar and spice and well, maybe not always nice, but nice enough for the cowboys. As for the spice, sometimes it may be of the cayenne pepper variety, but it sure helps to keep life interesting.

A cowgirl in denim and lace, satin and leather. Riding and roping like a man but never losing that 'I'm all woman' attitude. Loving horses, flowers, sunsets and cowboys...in that order. Not afraid to compete with the menfolk. When I lose, I do it with all the class of a trophy winner. When I win, I leave all the guys feeling like they somehow won as well.

Let man or animal be in need of a healing touch an I'm the one they turn to. Having an unique role of bringing new life into the world and having a natural dislike of death. Let something threaten my herd - be it human or animal - and I'm a deadly fury in human form.

I'm a rhytmic grace of a breeze rippling the prairie grass and the glow of a desert sunset. Changeable as the weather, one minute my smile can brighten a gloomy day, the next minute the lightning flashes in my eyes. You'd better run for cover when a storm is brewing.